TrekkerTrek in Lunteren

Vrijdag was ik bij de trekker trek in Lunteren. Dé plek waar je applaus krijgt als je een rookpluim van 20 meter produceert.

Mijn kids vonden het geweldig .

En ik…?

Ik keek ‘een bietje’ rond.
Zoals wij dat hier zeggen.

En zag een mooi schouwspel van testosteron, walmen van diesel, doe maar normaal, bulderend lawaai van ronkende motoren, plastic glazen bier, gigantisch veel passie en meisjes, die voor het eerst uitgaan. Nerveus lachend met een beetje glitter op de wangen.

Hier lopen mannen op klompen, die meer weten van cilinderinhoud, dan van hun eigen bloeddruk.

Ik zie een vrouw met een sticker op haar bus: ‘Liever modder op mien laarzen, dan stress in mien kop.’

De kinderen eten hun suikerspin met gehoorbescherming op.

En een man van 70 trekt een kar vol ijzer achter zijn Valtra 142 Direct aan. Hij zet een geweldige tijd neer en is oprecht trots.

Kijk, dát is cultuur.
De cultuur van het platte land.
En ik geniet daar van.

“Joo, da’s toch die verhalenschrijver”, hoor ik op een gegeven moment. Een ondernemer in plaatwerk en metaal, lacht en zegt:

“Jazekers, ik lees ze geregeld. Ze zijn mooi om te lezen.”

Dat blijft bijzonder…

Hoe je als schrijver op LinkedIn een podium hebt, waar je niet altijd erg in hebt. Je hebt geen flauw benul waaar je verhalen allemaal terecht komen.

Soms kijken mensen mij aan…
Alsof ze me kennen.

Zelfs op de Tractor Pulling.

En sommigen vinden mij eng.
Want ik schrijf over gevoel enzo.

"Donders, daar moet ik niks van weten."

Maar wanneer het op hun bedrijf aan komt, dan wordt het ineens anders.

Dan staan ze ineens met twee handen in hun zij te vertellen over hun opa die het bedrijf begon. Over die ene klant die al dertig jaar lang belt zonder offerte. Over hoe ze ’s avonds nog in de werkplaats staan, omdat zit per sé moeten afmaken, anders kan de klant niet door.

Trotse, bescheiden ondernemers zijn dat.
En die help ik graag.

Waarom?

Om het gewone zichtbaar te maken.
Want het gewone is al bijzonder genoeg.

Zo'n nuchtere ondernemer op klompen en een peuk op de lip bijvoorbeeld, die zegt:

“Je schrijft mooie dingen, man.”

Daar kan geen award tegenop 💪

Meepraten over dit verhaal op LinkedIn?
Volg deze link.

Vorige
Vorige

Deze week werd mijn jongste 5

Volgende
Volgende

Ooit betekende ‘prompt’ dat je fatsoen had…